saçmaladım

Zaman zaman neden bir bloga sahip olduğumu düşünüyorum. Kimse yazdıklarımı okusun istemiyorum aslında. Bir şey yazdıktan sonra bağlantıyı facebook hesabından paylaşanlardan ya da paylaşmak isteyip yazamayanlardan da değilim. Yazmak ve paylaşmamaktı eskiden yaptığım. İyi ama paylaşmayacaksan, insanlardan okumalarını talep etmeyeceksen, daha da ilginç olanı görüp de okumasalar daha iyi olur diyeceksen bir blog sahibi olmanın ne gereği var?

Kendi kendine yazacaksan yaz; ama paylaşma yazdıklarını sana özel kalsınlar. Neden kimse okumasın dediğin bir şeyi paylaşıyorsun ki. Kafanda kurduğunla da kalabilir yazmasan da olur. Bunları düşüne düşüne yazmaktan da soğuttum kendimi. Kendimle dertleşmek, konuşmak bu yaptığım ve kimse bilmesin isterken neden yazıp kaydettiğimi, okumaya açık hale getirdiğimi anlamıyorum. Yine de yazıyorum "yazsam mı?" diye düşünmekten kurtulmak için aslında. Belki de saçmalıyorum; ama ne fark eder ki? Burda biz bizeyiz dersem de ben ve yine benden bahsetmiş olurum birkaç kişiymişim gibi.

...ve yine kimse okumasın isterim zira fazlasıyla saçmaladım, ben bile dönüp okumayacağım belki yeniden. Yine de yazdım, açtığım bu hesaba karşı bir sorumluluk hissiyle. İhmalkar bir annenin çocuğuna karşı hissettiği suçluluk psikolojisiyle...

Kapatasım da gelmiyor hesabımı. Neden? Gerçekten, hiçbir fikrim yok...